زیر پوست کلفت شهر

کافه زاقارت رو باز کردم تا توش بنویسم جایی برای رفع خستگیای خودم و احیانا رفقای وبلاگی باشه!

صدای ساخت و سازی که از ساختمون بغل میاد به آدم توهم میده که "زندگی جاریست".مثل حلقه های رشد درختا هر سال به تعداد طبقه ساختمونای خاکستری شهر اضافه میشه و پوست تهران کلفت تر میشه. اما سرعت کلفت شدن پوست آدمای شهر کندتره، قبول دارم بعضی آدما زود پوست کلفت میشن اما نه همه. خیلیا زیر این پوست که هر روز سنگین تر میشه کم کم کم میارن و له میشن.